Uzun zamandır yeni birşeyler yazmıyordum zaten yazabilecek durumda da değildim. 2. şiiri renklerin içinde blogunda zehraya yazdığım cevaplardan hatırlayan olabilir :) napalım şu sıralar üretme sorunumuz var eldekileri kullanıyoruz :) araya koydum ki çakılmasın diye :)))


düşünceler vardı
karanlık ve ürkek
düşler vardı
hayalgücünün sınırında
seyreden
umutlar.

düşüncelerin
mavisiydi
geceye
sönük bir aydınlık
veren ayışığının
gözlerindeki gözyaşıydı

yansıyordu
ayışığı
genç kızın gözlerinden

düşünceliydi
adımlarının
sesi yankılanırken
bomboş sokaklarda
düşlemekteydi

maviydi gökyüzü hala
hayallerinde
yarattığı dünya
gece olmasına
izin vermiyordu

hiç yalnız kalmıyordu
ağaçların
sonbaharda
ayrılık mevsimine uyup
döktüğü yapraklarını
seyre dalarken

*********

Kanadından yaralı
bir küçük serçe
meydanın tam orta yerinde
ağır aksak
ürkek ve tedirgin
saklanmak için
ilerliyor

Uçmak istiyor
benim gibi
uçarak kaçıp gitmek
maviliklere

ne denizde bir balık
nede gökyüzünde
bir kuş değilim

Dünün yaralarında
ağlıyorum
ve gözyaşlarım
ıslatıyor
bugünümü
yarını beklerken

Kırık da olsa
bir kanadım yok
uçup gidebileceğim
engin sonsuzluklarda yok.

Ağlıyorum
sonsuz gözyaşlarıyla
yitirdiğim her sevgi için.

**********

ne söylemek istediğimi bilmiyorum
duvara bakar gibi konuşamıyorum
sen ağlarken karşımda

söz veremiyorum kendime

söylenecek sözler
belki bir kaç basit kelimeden ibaret

nefes alır gibi
çektiğim havayla karışık
içimden ne geliyorsa
bırakmak rüzgara fısıldar gibi
uçuşsun sözler diye
özgür bırakmak
geri vermek yaşanılan her şeyi
bir nefeste.