Kırmızıydı, koyu bir renge daha çok benzesede kırmızıydı dudakları. Tadını merak etti? hiç duraksamadan ona bakmaktaydı bunu fark etemiş olamazdı. Ama itinayla yoksayıyordu onu. Sanki ikisinden biri dünyaya hiç gelmemiş gibi. Otelin lobisinde huysuz ve sık adımlarla dolanmaya başladı. Gündüz yada gece olmasının bir anlamı varmıydı yokmuydu bilmiyordu. Umrunda da değildi açıkçası.

Derin bi nefes almaya çalıştı başaramadı. Gözleri hala onun üzerindeydi. Kendi silik bedeninin aykırısı ateşler içinde yanan bir tanrıça benzeri kadını hayal etti.

Ölümü bile düşünmedi o an. Ki ne kadarda çok korkardı ölmekten, geçmişte biraz acı yüzünden nelerden vazgeçmişti, kimlerden.

Sıcağında verdiği etkiyle pembeleşen yüzünde kendisinin bile daha önce tanık olmadığı bir ifadeyle kapıdan dışarı çıkmak üzereyken dönüp tekrar baktı ona.

Geçmişin hızlı delikanlısından eser kalmamış, yıllar cesaretinin dışında pek çok şeyi alıp götürmüş demek bile yanlış sayılabilirdi. O cesaretini hiç kazanamamıştı. En ufak tehtidde su koyveren yolunu değiştiren bir adamın hayatının sonlarında yenilgilerine bir tane daha eklendi ömrünün varsayılan defterinde.

Yenigiyi kabullenip her zamanki gibi dışarı çıktı.
ve kendin ilk gelen arabanın altına atmak için hızlı adımlarla yola doğru ilerlerken. Kim olduğunu hatırladı acı çekmenin gereksizliğiyle bezenmiş düsturunu. devam etti karşı kaldırıma dikatlice atarak adımlarını.

Bir de istek var onu ekliyeyim buraya :)

saçlarından gece akan kız.
gözlerin hüzünlü bakmasın artık.
yalnız başına yürüdüğün yolun
az ilerisinde bir ışık var bu gece.
biraz daha ilerle.

gece saçlı kız
gözleri kömür kadar kara
kalbi umutsuz da olsa
her nefesi yaşam veren güzel kız
yarınlara uyan en derin uykundan