Sözsüz bir melodi yankılanıyor havada
hava akşama dönerken
deniz üzerinde selama duran ayışığına mı
hoşçakal diyen günışığına mı dönüp bakayım

karmakarışık duygular içindeyim
içimde bir ses yok
yardımcı olmak için fısıldayacak
kendim yapmalıyım üzerime düşeni

bir ayna sanki rüyalarımdaki
hiç görmedim ayın denizden geldiğini
benim için düşleyen birileri var
karşı sahilde
oysa düşman değil miydi?

Aynaların gerçeği gösteren yüzü
belkide karşımızdakine baktığımızda
öfke ve nefret doğuran
karşımdaki insanın benden ne farkı var?

Ölümsüz değiliz
Bedenlerimizden geriye kalan bir şey yok
tek ölümsüz olan düşünceler
ve ardında bıraktığı
yıkımlar
zaferler
ölümler.

Yarına kalan
bugün düşlediklerin oysa.