Geçmişin karanlık bir kutusu vardı
ve içine atıp kurtulmak istenilen pek çok gerçek saklıydı
dönüm noktalarından birbirine birleştirircesin
numaralrı takip edip
bir resmi orataya koyabilmek mümkün olsa
ve adına geçmişin karanlık yüzü dense
Christoffer Boe nin kutusumu gerçekleri saklamaya yetecek
yada Boris Vian ın Kırmızı otlaklarda yapmaya çalıştığı makinesi
her şeyi öğütüp
geçmiş zamana ait ne varsa
silip atıcak mı hatıraları


Benim seni sevdiğime inanıyormusun?

Bilmiyorum; Yani yalan söylediğini zannetmiyorum ama emin değilim.

ardında bıraktığın sadece kendi hayatın değil ki. Seninle birlikte nefes alıp veren nice insan değer katıyor hayatına. Mükemmellik adına kusursuzluğun mimarı olabilmenin sancıları olsada içinde. Hatalarını yaşamın bir parçası olarak görebilmek zordur belki. Ama yaşamından hata yaptığını zannettiğin anları kesip aldığında geride kalan nedir ki?

Steril bir ortamda yalnızlığın izoleli soğuk uzaklığı geceden daha karanlık daha korkutucudur. İçinde kalan hatıraları unutmaya başladığında kendinden yitirilen parçaların bir daha dönüşü olmadan elinden kayıp gittiğini görürsün. Bir gün gelipte anlamsız bir yaşama anlamsız bir dünyaya ait hissedersen kendini. Geçmişinle yüzleşmen gerekebilir. Oysa unuttuğun hatıralardaki bir gözyaşıydı belki seni sonsuzluktan uzak tutan.