Hani yaptığınız şeyler gelir aklınıza bazen böyle olsa nasıl olurdu dersiniz ya işte buda öyle bir şey. 2 post altta yazdığım şiiri bide böyle yazdım hangisini beğenirseniz o sizin olsun diğeri benim içimde bir yerlerde yaşamaya devam edecektir.

Gözlerin açıkken gördüğün düşler
Yada unutulmuş zamanlar vardır
Hayatının uzağından
Hiç anımsamadığın.
Yaşadığını varsaydığın günler.


Yürürken
Yanından geçen insanlar
kadar yabancı gelir bazen
geçmişinden hatırladığın sahneler.


Kırılıp dökülen hayatlar
yaşamaktayız belki de
Yap bozların etkisinde
Savrulup giden

Tekrar ve tekrar
Gelen dalgaların yıkacağını bildiğimiz
Kaleler inşa etmekteyiz kumdan
Adına sevda denilen

Sonrası
Olmayan hayalleri
Yaşamak
İsterken

Yarım kalmış bir şey
Eski bir kitapta
Senden önce okuyan birinin
Karaladığı
Küçük bir not

Buraya kadar.

Asıl sorun kısmında gaza gelip uzun uzun yazdığım cevaplar var bu da burcyniye (prd luciferyniye) yazdığım bir cevap.
Konuyla ne alakası var bende bilmiyom ki yazarken zaten ne konunun farkındaydım nede başka herhangi birşeyin.
Kendime bayram hediyesi vermiştim.... Noktasına virgülüne dokunmadan dönüp arkasından ağlamadan sunuyorum.
Al birde bunu dinle bakalım.


Çok kalabalık olmuş bu konuşma :)
oysa yalın haliyle de gayet güzeldir yaşam
ve sevgi doludur tek başına değilken desende hayatın
asıl ihtiyacı paylaşmak yalanlarıyla dolu belki her gün
adını saydığın pek çok kişiden daha fazlası var düşümde
hiçbirini tanımıyor olmam
senin tanıdıklarından daha keskin bir yanılsama değil ki?
ne sonbahar aldatır beni nede düşler tarlasındaki ayrık otu
kimsin sen?
hayallerindeki gerçeklik mi?
düşlerin ötesinde varolmayan bir çocuk mu kalbindeki
Artık gerçekleri haykır
karanlık gökyüzüne ki
yıldızlkar saklandıkları yerden göz kırpsın
bu gece çok karanlık
ihtiyacım var onların ışığıuna
haydi geç kalma artık
kalk yattığın yerden silkin
uyan güne yada geceye
ne yaparsan yap umrumda değil
yeterki geceyi geri ver bana
ve ışıltılı olsun
tıpkı düşlerimdeki o güzel gözlere sahip prenses gibi
her baktığüımda karanlık gökyüzüne onu görebileyim ve ihtiyacım olmasın rüyalara.
Hala bir güne inanmayı beklesende
dünde gerçekten yaşandı istemesende farkındasın
adını saydığın bir sürü insan var ya hani
hiç tanımıyorum ben onları
belkide adını bile bilmediğim pek çok insan tanıdığımdan
gerçekte kim onlar ?
Senin benim gibi nefes alırlarmı?
yoksa düşlediğin zamanların
gerçek olduğuna inandırmaya çalıştığın anılarmı yazdıkların?
farkındamısın yaşamın
hızla yaşlanmaktayız
oysa benim daha pek çok hayalim var yaşamak istediğim.
En iyisi uyumak.
Zaten gecenin bilmem kaçı olmuş
seninde yıldızları uyandırmak gibi bir niyetin yok sanki.
Karanlığın kollarında gözlerimi kapamadan da görmeden birşeyleri yaşamaya çalışmak kadar hüzünlü bir şey daha olamaz.
En iyisi uyumak iyi geceler.





En sonada yeni birşeyler eklemek lazım dimi :)


Belki dedikten sonra
Hayatın akışına
Dur demeden öğrenebilmeyi
Bilir gibi sustum
Sonra yazılmak üzere bir düş kurdum

Ötelenmiş hayallerin anısına
Pencereden yakamozları seyrettim
Çok uzaktılar
Gökteki yıldızlar kadar değil belki

Şimdi şehirlerarası bir yolda
Bilmem kaçıncı kilometresinde
Dönüp bakarsam
Sağıma bir ışık görürüm hani

Çok uzakta olmasa da
Yolun seyrinden alıkoyar beni
Aklımın ucundan geçen
Düşüncelerim

O ışıkta bir yerlerde sende varsın
Ben yokum
Bu kadar yakınken
Düşlerime.