Hafif bir esinti sanki

Öylesine

Denizden gelircesine

Bir akşamüstü sahilde

Adlandırmak zorunda olmadığım bir şey

Kendime söylemek için

Kaldırım taşlarındaki

Desenler kadar karmaşık oysa

O kadar büyük

Bir o kadar

Uçsuz

Ve

Bir o kadar uzak

Alıp götürdüğü

İçimde her ne varsa

Deniz kıyısında

Bir kaldırım taşıydım ben

Kaldırımdaki desenin tam ortası

Denizin esintisi

Kız kulesinin

Soğuk, rüzgarlı yada yağmurlu günlerdeki

Tek ziyaretçisi

Tek tesellisi

Denizin içinde bir gülüm ben

Neden orda olduğunu bilmeden

Aşık olan denize

Kırılacakmışçasına döküntü bir sandalyeden

Denizi seyreden sen

Hiç sordun mu kendine

Saatlerce seyredip durduğun şu deniz

Bakmaz mı hiç sana

Aşık olamaz mı o da sana

Senin için

Bu karaya vuran dalgalar

Tenindeki o tuzlu esinti benim.

Bugün bütün gün hasta yattıktan sonra sürünerek evden çıktım ve kendimi çok sevdiğim bir arkadaşımın işyerine attım biraz hava almam gerekiyordu bütün gün yatmaktan dolayı daha beter hasta olmak üzereydim reçete belliydi temiz hava. Dışarıda bahar yaşanırken daha fazla kayıtsız kalamadım ama dışarıya çıkmaya kendimi hazır hissedemediğimden ancak saat 5 te evden çıktım. O saatte yapılacak en güzel şeyi yaptık oturup gün batımını izledik kordonda; çektiğim fotoğrafları sizlerlede paylaşmak istedim bakalım sevecekmisiniz :)