1-2 kelime

El değmemiş yalnızlıkların kokusu sinmiş yüreğime. Terk edilmiş gölgelerin korkusu. Adım adım uzaklaşırken içimdeki gözyaşlarından, mutlulukta yitip gidiyor sanki ufukta. Ardına bakmadan kaçtığın sevdaları hatırlar gibi. Her hikayenin sonu var mı sanki? Durduk yere bırakıp gitmek zorunda kaldığında, kimin daha yalnız kaldığını merak edercesine acı çekmek mümkün mü?

Hayat bıraktığın yerden biraz daha ilerde şimdi karşı kaldırımdaki çocuğun aksi yönde ilerliyor zaman senin için. Geçimiş henüz yanı başındaymışçasına sakin ve dingin. Fırtınalardan geçtiğine kendini inandırmak için bile kanıta ihtiyacın var sanki. Denize yelken açma ihtiyacı gibi şimdi insanlardan uzak kalma gerçeği. Uzak ve daha uzak kalabilmek istercesine ve hatta terk edercesine suya bırakmak kendini. Zaman akıp gitsin ve tanıdığın tanımadığın binlerce yüz hiç görmesin seni bilmesin insanlar senin kim ve nasıl biri olduğunu. Unutulup git engin sonsuzluklarda; ki unutabilesin sende.