Işıktan nasibini almamış arka sokakların köşelerinden sızan bir müziğin sesine kaptırıp kendini, keyfin yerine geliyor... Yaşamak kadar zor değil gülümsemek, her an'da bir güzellik arayan polyanna kadar naif olmasak ta ironiye güvenmekteyiz. Belki de en kötü zamanların varlığı destek oluyor dünyadaki ulaşılmaz düşlerin uzağında olmaya. Sakin ve sessiz bir kaç saat ve fonda bir balad ile yaşamaya devam edebiliyor insan. Fazlasına gerek olmamıştır hiç bir zaman... Keskin uçlu bir kalem olmaya bile gerek duyulmadan yargılanabilmekte ve mahkum olabilmekte ve hatta öldürülüp suçlu bulunabilmekte isen eğer yaşadığın topraklarda, beklentilerini de bu ölçülere göre minimize etmelisin sonuçta. Olumsuzluğa kurban edilmiş niceleri gibi olmak yerine hafif çiseleyen yağmurun tadına varmak için cama doğru ilerliyorum, belki de kapıyı açıp dışarı çıkmak ve anlamsızca ıslanmak lazım. Deli olmak lazım, akıllı olanlardan sıkıldığım için belki de sadece. Ya da özgürce yaşamak için de deli olabilirim, bilirim ki o zaman sırf başkalarının kurallarına, dinlerine, dillerine ait olmamak için hiç bir çaba göstermek zorunda değilimdir. Onlar beni kendilerinden uzak tutmak için ellerinden geleni yapacaktır buna inanıyorum. Beni deli kabul edin ve beni istemeyin ey çoğunluğun her dediğinin demokrasi olduğuna inan ahali. Ben azlığım ve kendim ile mutlu mesut yaşarım.