Cumartesi, Ocak 28, 2006

Dünden kalma bir telaşla süzülürken kar taneleri, gökyüzünden toprağa doğru; amaçsızca hayaller peşinde yolalan gezginler misali dönüp bakmadan geride kalanlara, düşüyorlar saçlarına.
Onlar bir deniz kızının gözyaşlarıydılar belkide yada belkide kimbilir kendini umutsuzca soğuk sulara bırakan genç kızın suya karışan son nefesi. Hayallerin kadar renkli bir dünyada yaşıyorsun.

Nedenlerini kendine sakla
Sorular sonsuzluğa gömüldü
Bitti

Gün batımı gibi
Trenin gar'dan ayrılırken
ayırdıkları gibi
Bitti


Sonsuzluğa elveda de

Veda sözlerinden
Yoksun kalmasın buruk dudakların
gözyaşlarınla ıslanmayı bekliyorken.

Gidenlerden olamadın.

Hastayım. Burnum sürekli akmakta ve öksürükle karışık yer yer hapşırma krizleriyle dünya cehennemi andırmakta; hayatta olmanın pek zevk vermediği anlar bugün.

Öğlen eve geldiğim gibi yattım ve yeni kalkmama rağmen her an tekrar yatabilirmişim gibi geliyor. Herşeyden uzak kaldım bir yandan hastalıkbir yandan yoğun şehirdışı trafiği ve bütün bunlara rağmen yaptığım Şebnem Ferah konseri ve Manisaya kartopu oynamaya gitme kaçamakları biraz olsun durumu kurtarmaya yetiyor ama...

Bu mutsuzlukların tek ilacı sıcak bir Nescafe klasik sade sütsüz şekersiz yanında da Nestle bitter klasik mmmmmmmm... Hasta olmanın da güzel yanları varmış aslında :)

Aman siz kendinize dikkat edin.